De betekenis van het woord expositie spreekt voor zich, maar
afkomstig uit het latijn heeft het ook de betekenis van iets achterlaten en ook verklaren.
Dat is verrassend, nietwaar? Ik heb het gevoel dat ik mijn werken uit handen heb gegeven, al is het maar tijdelijk. En wat dat verklaren betreft, van nature leg ik nu eenmaal graag iets uit.
Voor mij betekent exposeren de springplank naar buiten, uit
de beslotenheid van mijn atelier naar de buitenwereld, die niet op mij zit te
wachten. Moet ik die dan veroveren? Nou nee, dat dacht ik niet, het gaat mij
meer om het laten delen in wat er mogelijk is in het traject van niets tot iets.
Elke nieuwe poging om van een blok hout te komen tot een
object is een ontdekkingsreis, waarbij je soms een deels bekende weg aflegt die
je goed op weg helpt, en soms direct op een onbekend terrein komt. Een blok
hout heeft een te ontdekken vorm in zich, dat is mijn uitgangspunt, het vormgeven daarvan vraagt kennis van materiaal en gereedschap, om vaardig te werken, maar
ook wel om juist ervaring achter je te laten en nieuwe wegen in te slaan.
Nu heb ik niet van al mijn beelden een fotoverslag, maar ik
kan wel dit voorbeeld laten zien. Janusz was een blok hout met een tak, na wat
weghalen en proberen door de massa heen te kijken kwam ik op het idee om er een vogel van te maken met twee koppen. Dat bracht mij op het idee het beeld Janusz
te noemen ( op mijn facebook pagina van 2 januari schreef ik: In de Romeinse
oudheid was Janus de god van Oud- en Nieuwjaar, en hij werd veel afgebeeld met
een oude en jonge portretkop, de oude naar beneden gericht en de jonge omhoog).
Verrassing speelt een grote rol in mijn werk omdat ik probeer
open te staan voor het eigene van het materiaal waarin ik handmatig werk. Ik
maak niet of nauwelijks gebruik van machines, omdat het tempo van handmatige
aanpak mij juist veel ruimte biedt om ideeën te ontwikkelen en invallen een
kans te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten